Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

γεωμετρια

Αλίκη Παπαδοπούλου, εγραφε ο φάκελος και το όνομα του αποστολέα άγνωστο. Μεχρι που τον ανοιξε και θυμήθηκε εκείνη την ημερα στο παλαιοπωλείο , κάπου στο Μοναστηράκι. Ενα ξυλινο κουτί , ένας ανδρας, ένα forum στο internet ένας άλλος κοσμος. Εικονικος κοσμος , έτσι μεταφράζεται το virtual . Και το αντίθετο αυτου, πραγματικος. Εικονικοι φίλοι, εικονικες παρέας , εικονικές σχέσεις ,πραγματικοι φίλοι, πραγματικές παρέες, πραγματικές σχέσεις σύμφωνα με τα λεξικά. Δυο κύκλοι που τέμνονται , δυο κόσμοι που συναντιώται και ο κοινος τους τοπος η Αλικη.

Σημεια και προσωπα, γραμμες και ζωες ασυμπτωτες και τεμνόμενες. γραμμες που σχηματιζουν τρίγωνα, τετραγωνα, κυκλους. Εικονικα ή πραγματικά ? ‘Εχει σημασία ?

«Εικονικος», «πραγματικός», Παπαδοπούλου είναι απλώς επίθετα. Τα επίθετα προσδιορίζουν τα ουσιαστικά αλλά η Αλίκη , εκεί που οι δύο κόσμοι συναντώνται, αποφασίζει να κρατησει μόνο τα ουσιαστικά και να τα επαναπροσδιορισει. Εκει που οι κύκλοι τέμνονται. Κοινός τόπος, κενός τόπος, καινός τόπος.
Ενα ξύλινο κουτι, ένα ατυχημα, ένας ανδρας, ασυνδετα γεγονοτα που σε καποια χρονικη στιγμη συνδεονται, επιρρεαζουν και αλλαζουν την ζωη της Αλικης. Σχεσεις που αρχιζουν, σχεσεις που δυναμώνουν , σχεσεις που τελειωνουν, σχεσεις που αλλάζουν μορφή και ολα αυτα σε ένα κοινο τόπο καπου μεταξύ του εικονικου και του πραγματικου, συμφώνα με τους ορισμους της Αλικης και οχι των λεξικών.